Menu

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΟΥΣΘΕΝΗΣ
"ΤΟ ΠΑΓΓΑΙΟ"

Σάββατο 30 Απριλίου 2016

Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή Σου, 
προσφέρουσι Χριστέ μου.
Μαζί και μεις, όπως κάθε Μεγάλη Παρασκευή, στολίσαμε τον Επιτάφιο, ψάλαμε τα Εγκώμια και ακολουθήσαμε την περιφορά, έχοντας στην καρδιά μας εκείνο το χαροποιόν πένθος που γεννά την ελπίδα της Ανάστασης.
Αυτή είναι η πίστη μας και η προσμονή μας κι ευχόμαστε το αναστάσιμο Φως να πλημμυρίζει τις ζωές όλων μας.














 

Τρίτη 26 Απριλίου 2016

Άσμα Μικρό Νίκου Καρούζου

                                Χάθηκε αυτός ο οδοιπόρος.
Είχε συνάξει λίγα φύλλα
ένα κλαδί γεμάτο φως
είχε πονέσει.
Και τώρα χάθηκε...
Αγγίζοντας αληθινά πουλιά στο έρεβος
αγγίζει νέους ουρανούς
η προσευχή του μάχη.
                             Έαρ μικρό έαρ βαθύ έαρ συντετριμμένο.
Ελ Γκρέκο "Ο διαμερισμός των ιματίων" 

Είθε διά της οδύνης να διαβούμε τη Μεγάλη Εβδομάδα και να αξιωθούμε τη χαρά της Αναστάσεως!

Κυριακή 17 Απριλίου 2016

Let' do it, GREECE

Σήμερα, Κυριακή 17 Απριλίου 2016 και στα πλαίσια της δράσης Let's Do It Greece, ανεβήκαμε στο Παγγαίο, με τελικό προορισμό τον καταρράκτη. Κάναμε μία προσπάθεια ν’ ανοίξουμε το μονοπάτι που βέβαια χρήζει παρέμβασης από την αρμόδια υπηρεσία του Δασαρχείου. Μας δόθηκε ωστόσο η ευκαιρία να απολαύσουμε τις ομορφιές και τα αρώματα της άνοιξης σε μια διαδρομή πλούσια σε εκπλήξεις. Ευχαριστούμε θερμά και έναν- έναν, προσωπικά, όσους και όσες συμμετείχαν στον ανοιξιάτικο αυτό περίπατο.








Τι δίκαια και πόσο σιωπηλά είναι τα δέντρα.
Δε ζητάνε στάλα παραπάνω απ' αυτό που τους αναλογεί...
Με το παραμικρό αεράκι πιάνουν το τραγούδι..
'Oταν τα πληγώσεις, δε βογκάνε...
Δεν τραβάνε τα πλούσια μαλλιά τους.
Δακρύζουνε κρυφά κι ακούν οι ρίζες.
'Oμως καμιά φορά πεισμώνουν όταν ο άνθρωπος τα βασανίζει.
Αγριεύουν τότε, συστρέφονται, φτύνουν τον καρπό.
Εκδικούνται το χέρι που τα καίει.
Ρίχνουν χωριά μες στις πλημμύρες.
Με δένδρινα μυαλά νουθετούνε.
Με θεσπίσματα θεία αφανίζουνε φυλές..
Μανόλης Πρατικάκης





















Αὐτὰ τὰ δέντρα δὲ βολεύονται μὲ λιγότερο οὐρανό,
αὐτὲς οἱ πέτρες δὲ βολεύονται κάτου ἀπ᾿ τὰ ξένα βήματα,
αὐτὰ τὰ πρόσωπα δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸν ἥλιο,
αὐτὲς οἱ καρδιὲς δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸ δίκιο.
Γιάννης Ρίτσος «Ρωμιοσύνη»